Mechelen,1977
Vandaag zijn we vroeg uit de veren want we gaan naar Breda,op bezoek bij een Hare Krishna koppel die pappie op een lezing over reïncarnatie heeft leren kennen in de stadsfeestzaal in Mechelen.Aangezien we zelden zulke exotische trips maken ben ik enthousiast,en kleed mezelf onmiddellijk aan.Eerst halen we Bonne op,die uiteindelijk toch meegaat,ook al moet ze zich haar Galerie Anspach bezoek ontzeggen.Mijn vader is opgetogen,want eindelijk zal hij eens goed van gedachten kunnen wisselen over vegetarische voeding en de brandduur van zijn patchulliwierrook. Ook mijn moeder is blij,"ben ik ook nog eens in holland",zegt ze bedeest en daar heeft ze gelijk in.Normaal gezien krijgt ze van mijn vader permissie om éénmaal per jaar haar ouders te bezoeken in Nederland,en keert ze weer terug met pakken gekleurde hagelslag en kilo's zoute drop,wat van Nederland voor mij het land van melk en honing maakt.
Mijn vader dweept al een tijdje met de Hare Krishna beweging,noemt zichzelf een bramaan,en leest elke avond vlijtig in de Bhagavad-Gita onder dampen wierrook en vergezeld van oervervelende krishnamantra's die een mens zou verlossen van zijn karmische karlading.Gelukkig haalt hij het niet in z'n hoofd om zelf te gaan chanten,zo ver reikt z'n bramaan zijn nu ook weer niet. Mijn moeder lost op dat moment in de kamer ernaast een traantje omwille het zware bestaan van Sue-Ellen in Dallas,in welke ze een gelijke herkent.
Na een moeizame rit komen we aan in Breda. We parkeren in een winkelstraat,net naast een seksshop.Ik stap uit en loop onmiddellijk naar de vitrine."Kijk pappie,ze verkopen hier opblaasmadammen".M'n vader geeft me een krampachtige hand en sleurt me snel weg van dit oord des verderfs.Een paar straten verder staat het glimmende Krishnakoppel ons breed grijnzend op te wachten.We krijgen thee en zelfgemaakte beschuitjes,alles "op z'n indisch".Het interieur is navenant. Veelkleurige kitchposters van de verhevenen,beeldjes, tapijten,hangmatten en een heus "indisch bankstel".Op een zeker moment gaat het gesprek over karma.M'n vader benadrukt dat ik wel degelijk de consequenties moet inzien van deze kosmische wet.Ik krab m'n negenjarige hoofdje en trek blijkbaar een smoelwerk van het interesseert me geen dwarsfluit.Dan schuift het vrouwelijk element van het krishnakoppel even wat vooruit op de bank en terwijl ze haar wijde indische rok gladstrijkt zegt ze met haar groot vegetarisch gebit "ja je moet wel weten dat als je stout bent komt het zo weer naar je toe,misschien niet in dit leven maar dan toch wel in je volgende,en dan zou je best wel eens als een dier kunnen terugkomen""Cool",zeg ik,en denk onmiddellijk aan een vogelachtige,of misschien zelfs een roofdier,dan vreet ik die vegetariërs op met huid en haar!Nou,zegt m'n moeder"ik geloof wel in Maria en in de hemel,en ik wil niet als dier terugkomen".M'n vader schud vertwijfeld z'n hoofd"daar heeft het niks mee te maken",zegt hij.Bonne zegt niks en denkt er het hare over.Dan zegt m'n moeder"ik maak wel eens van dat vegetarisch vlees klaar,hoe heet dat ook alweer,satan of zo?""Seitan bedoelt u",zegt de mannelijke adept en biedt m'n moeder een schaaltje dampende zooi aan."Wat is dat?",vraagt ze."Dat is vegetarisch",zegt de oranje man."Is dat iets nieuws",vraagt mam. "Nee hoor mevrouw,dat is al jaren oud"."Nou,eet u het in dat geval maar zelf op",antwoord m'n moeder vastbesloten.M'n vader komt snel in actie en vraagt naar de nieuwe tapes met mantra's.De vegetarische vrouw met haar kilo's tandvlees zet er bewust eentje op,en we luisteren beleefd,maar verveeld.Sitarklanken vreten aan m'n trommelvlies,tabla's timmeren m'n synapsen tot moes,gorgelend devote keelklanken van dementerende bramanen verbrijzelen m'n neo-cortex,dit moet een moment zijn van instant verlichting.M'n vader z'n blik staat op oneindig.Hij ziet melkwegen passeren met indische melkboeren en opblaasbare melkmeisjes die chanten van Hare Hare.Zeer merkwaardig,want ze hebben helemaal geen haren.Tricolore heilige koeien exploderen in een karmisch vuurwerk van jewelste,koppen van goden met olifanteslurven,blauwe gezichten als gewurgd,hare hare,reusachtige vegetarische wienerschnitzels landen als ufo's uit het indische luchtruim en een godin met twaalf tieten zoogt de planeten van de melkweg,rama rama,mijn Bonne Jeanne wordt de godin Kali,en verbrijzeld een bol hollandse kaas op mijn moeders hoofd,en langzaam deint de muziek weer weg.
Na dit grensverleggende musicale interludium worden we er weer keihard uitgenamastéed,onder oorverdovend gegrijns van "het komt allemaal wel goed". Ik ben er echter niet zo zeker van."Aardig stel",besluit m'n moeder,"en zij is ook wel erg slank".M'n vader zegt niks,hij vertoeft nog in z'n melkweg."Allee Martin,dat zen geen slechte mensen",zegt Bonne,"maar ik geloef zo in m'n eige dinges".En dat doet ze dan ook.Pappie start de rode fort escort. Ik lees luidop de grote letters van de winkel"S E X S H O P"."Nee",zegt m'n vader,"daar staat sixshop,je weet wel,zo van four five SIX.""Maar daar staat...""Ja dat hebben ze hier in holland waarschijnlijk verkeerd begrepen",komt hij snel tussen.Ik richt in stilte een schietgebedje tot het opblaasbare melkmeisje om mij de geheimen van de "sixshop" te onthullen,maar de eso-erotische waarheden blijven me gespaard.Misschien moet ik echt wel minder vlees eten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten