Ik loop met Clara Cruz in m'n "John Travolta outfit" de trap af naar de Boozeria. Dat is de witgekalkte drank- en dansgelegenheid in de kelders van de commune.Mensen dansen extatisch en uitbundig op het kleine dansvloertje,af en toe klinkt er een enthousiaste schreeuw,al woonden ze Phil Collins "live" bij.Door de speakers klinkt the man himself dan ook een beetje potsierlijk,"su-su- sudio,wohohow..."gevolgd door "the road to nowhere",een klassieker hier, want nu stroomt de tien vierkante meter dansgelegenheid echt wel over van de explosieve danskriebels. Ik dans met Clara from Brazil,en zij met mij.Tot nu toe gaat alles goed.Om 10 uur komt Veeresh de keet binnen,en zet zich met Samadhi,medeoprichter van de "Humaniversity" aan den toog.Samen relaxend en nippend van een coctail met passende naam,"the laughing boedha". Aan de muur hangen mooie foto's van Bhagwan. Bhagwan wuivend vanuit z'n chalet.Bhagwan in z'n stoel.Bhagwan in z'n rolls royce. Bhagwan met een cowboyhoed op,namasteënd met een grijns tot achter z'n oren.Ik ben verslingerd aan deze man,vraag me niet waarom.Ik kan lange tijd zwijmelend naar z'n foto kijken als een verliefde bakvis naar z'n joepie-idool.Ik grijp even spontaan naar m'n mala,m'n kralenketting met z'n beeltenis.
"Hey",hoor ik plots,"da's lang geleden!"" Ik draai me om en daar staat hij dan,mr.Shaffy,swami Ramses noemen ze hem hier."The king has entered the building."Een dozijn enthousiastelingen vliegen naar hem toe en hij doet met luide stem z'n kliniekverhaal.Hij overstijgt zelfs op dat moment Mel en Kim met hun "respectable".Stiften in de aanslag word Ramses z'n gips overkliederd met lofbetuigingen en complimenten."When I lived in the Broncx,I knew a guy like you",zegt Veeresh tegen hem,"you're a real Zoba man,come here",en ze huggen als "bloodbrothers". Ramses krijgt wijn,wij zijn verhaal.Hij wordt zijn verhaal."Ja en dan steek ik de straat over en hieperdepiep ik ben de klos".Z'n been zit volledig in het gips."Nurse Ellen was zo een enig mens,een echte darling,ze smokkelde jagermeister voor me binnen onder haar oksels moet je weten en ze had van die leuke vetrolletjes".Hij imiteert haar manier van lopen,iedereen ligt dubbel."He's realy a nice man",zegt Clara,en ik beaam.
Enkele nummers later komt Ramses met kruk en been aangehinkeld op "This what it sounds like,when doves cry..."
"Nou nou",zegt hij, me even schalks aankijkend,"wat ben jij een mooie prijspoes."Ik denk dat ik op dat moment zo rood aanloop als de outfits rondom me. Hij draagt een roodpaars hemd dat open staat tot z'n navel.Zweet drupt van z'n voorhoofd.Z'n ogen kijken wild en begerig,ik weet even echt niet hoe ik moet reageren."Kom",zegt hij en pakt m'n hand,"we dansen een polka",en hij sleurt me achter zich aan de dansvloer op."Woehoew",schreewt Clara,"dance sweety!" Ramses slooft zich uit en we dansen als clowns,beschonken,onbeschaamd,vrij van ons verleden,we dansen ons weg van wat is geweest,alleen dit moment rest ons nog,Laylalalaylala zingt hij mee met de muziek.Zijn alomtegenwoordig bohemerschap besmet mij als een hardnekkig gelukszalig virus. "Leven",zegt hij,"daarom zijn we hier"."Ja",zeg ik,en knoop z'n boodschap in m'n oren.
Wat later zit ik met Clara te bekomen van de shaffywervelwind.zij vertelt me over de commune in Munchen waar ze woont,"if you like you can come to visit me,zegt ze zeer uitnodigend".
Wat later lopen we de trap weer op richting slaapzaal.Het is er donker en stil. In een verre uithoek ligt er een man wat muziek te luisteren uit een klein luidsprekertje dat hij op z'n walkman heeft aangesloten.Dit is nog het tijdperk van de casettebandjes.We settelen ons op mijn matrasje,ik hou m'n familiepak bij de hand. Ik ben aardig zenuwachtig.We huggen.Ik kom wat tot rust."Shall we undress",fluistert ze zachtjes.Dan liggen we daar.Ik geniet van haar zachte,koele huid.Onze lichamen komen langzaam in beweging,gefluister,een zucht,een streling,sofly and smooth...Ze komt op mij zitten en ik streel haar alom.Ik weet met m'n passie nog niet zo'n blijf.Ze stuurt m'n handen genadeloos over haar lichaam.Dit duurt een poosje,een spel zonder uitgesproken regels,geen winnaars,geen verliezers,alleen een mateloze stroom van stuurloze,en toch doelgerichte liefkozingen.Ze kronkelt zich wulps over me heen.
je bodyshop de brazil
vibreert m'n jongensmaagdenvlies
vruchten splijten open
de sapstroom neemt toe
orinoco flowflow
tongen alom en om
benen armen armen benen
buikstreek beeft
mijn oog in jouw oog
mangobodybutter
vingers verstrengelen
in een gebed van passie
het regenwoud regent een oeroude schreeuw
macumbababy
de yab yum boedha's lachen ons toe
vanuit champagneschuimende wolken
en bubbelende bodhisatvas met halve cocosnoten
prevelen
een gebed van sekssssssssscccccccccssssschuim
schaamteloos
voor altijd
en eeuwig
in jouw...............................................................
huhh.
We liggen in elkaars armen.Nog uithijgend,bezweet en bevredigd.Uit de verre uithoek van de zaal weerklinkt dan plots zachtjes de stem van Kate Bush uit het speakertje.De intimiteit is nu volkomen."Hoooo,he's here again",zingt ze zalig"the man with the child in his eyes".Zo blijven we lang,heel lang liggen.Babooshka houd ons in een liefdesklem.
De volgende ochtend zit ik bij "the therapists" op de bank."Great Kuteer,we're so proud.You really succeeded man."Ze nemen me op hun schouders en ik krijg een kleine triomftocht door de kamer. Ik mag blijven en Clara zowiezo.Serotonine suist door m'n aders."We notice you're in love with this wonderful girl,that's great,but please do not forget that she is not the only woman in this commune.""Keep yourself open,stay with your feet on the ground,don't space out,keep connected with us,okay?"
"Hmm,hmm"mompel ik,en denk aan Clara.
"Huhh!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten